Lenie

Zostajemy tu na jeszcze jedną noc. Mieszkamy na wysokich wydmach, mamy kawałek do plaży, ale bardzo nam się tu podoba. Rano jak zwykle idziemy na długi spacer. Koło południa siedzimy w cieniu i czytamy książki. Na obiad idziemy na plażę do restauracji. Pierwszy raz nie jesteśmy zadowoleni z tego, co nam podali. Chyba za bardzo się wyluzowali w tej knajpie z powodu wysokiego sezonu i dużej liczby gości. Po południu hamak i książki, a wieczorem znowu spacer. Trochę nudne ostatnio te nasze dni, ale potrzebowaliśmy tego. Pierwszy raz od nie wiem ilu lat rozbijamy się po wybrzeżu, zmieniamy tylko plaże i leniuchujemy. Zrobimy chyba przegląd całego wybrzeża Mozambiku. Im dalej na południe tym wyższe ceny, ale i lepszy standard kampingow i coraz więcej gości z RPA. Widać że powoli zaczynają już wracać do domu, bo każdego dnia ludzi jest coraz mniej. Wszyscy biali się pozdrawiają i nie jest istotne czy idziesz, czy jedziesz. Wszyscy są bardzo mili i chętni do pomocy. Nie wiem jak oni wytrzymują cały dzień na plaży. Dla nas to śmierć, musimy uciekać do cienia.

Komentarze (3)