2009
31
paź
Kosoye- Gelady
Etiopia, Gonder
Przejechano 8001 km
Pobuda rano, przed 6 bo idziemy na mala wycieczke aby poobserwowac malpy o krwawiacym sercu- gelada baboon. Ich umaszczenie jest bardzo oryginalne, na kltce pirsiowej nie maja siersci, tylko czerwona skore i wyglada to jakby serce im krwawilo.
znalezlismy sie na przedgorzu Gor Siemen, na wysokosci 3000m i powiem tak: widoki super, pot lal sie strumieniami (Aniu Sz- duzo potu, jak pod Rysami:) a najwazniejsze jest to, ze udal;o nam sie zobaczyc malpy.
Szlismy niezla procesja: my, przewodnik z biura, przewodnik lokalny, napotkane dzieci od 3do 5. Wokol nas wielka przestrzen, wielkie gory, ekspozycje przyprawiajace o zawrot glowy i malpy, tylko czemu tak daleko? zawsze jak kupujemy talka wycieczke, ktora ma nam pozwolic zobaczyc z bliska dzikie zwierzeta, wiemy, ze to nie jest zoo i roznie moze byc, ale zawsze mamy nadzieje, ze podejdziemy blisko i tak tez bylo tym razem.Po paru godzinach chodzenia widzielismy pare stad, ale daleko, wreszcie pewne stado bylo w takim miejscu, ze moglismy podejsc blizej, na okolo 50m, Niestety malpy te byly bardzo plochliwe i nie moglismy dlugo cieszyc sie tym wspanialym widokiem. Malpy same w sobie piekne, przywodca, jak to zwykle bywa, postraszyl nas i uciekl. Inne stada ktore widzielismy byly o wiele dalej i jak to zwykle w malpim swiecie bywa wiele sie dzialo- malpie wyglupy mlodych i dostojenstwo starszych osobnikow.
Podobala nam sie bardzo ta wycieczka, choc pot zalewal oczy, Adrian cos narzekal, czy zawsze w pazdzierniku on musi pod takie gory podchodzic? Ja tam od wrzesnia mam pod gore i nie narzekam:)
Po drodze w gory znowu mijalismy wiele wiosek i chtek, tlumy ludzi na drogach, bo dzis sobota, ludzie szli do kosciola.
Pare km za Gonder znajduje sie wioska etiopskich zydow- Felaszy. Pozostalo zaledwie pare rodzin, ktore sprzedaja pamiatki w wwiosce. Prawie cala wies emigrowala do Izraela, ktory 2 razy zorganizowal dla nich transport. Szczerze mowiac dla nas odwiedzenie tej wioski to mala atrakcja, ktos narobil wokol niej szumu, umiescil info o niej w przewodnikach i zrobil atrakcje turystyczna, dla nas watpliwa, wszystko to kwestia gustu. Dlatego tez, przez wioske przejechalismy w oblokach kurzu i nie zatrzymalismy sie nawet na 5 min.
Nasz przewodnik lokalny chodzil na boso, byl to widok niesamowity, tym bardziej, ze bardzo czesto nasze szlaki prowadzily po kamienistych szlakach i sciezkach i nasze stopy momentami czuly wiele, choc mielismy na nich buty.
Pomimo tego, ze pani w biurze zaznaczyla, ze nie musimy juz nic doplacac,postanowilismy dac lokalnemu przewodnikowijeszcze 10 br do20 ktore dostal od przewodnika z agencji. To nie jest duza suma, ale wygladal na bardzo zadowolonego. Powioem rtak, nie jestesmy w stanie dawac kasy kazdemu proszacemu, a jest ich kilkudziesieciu dziennie, ale tez nie potrafimy nie dawac nbikomu. Codzienneie mamy maly budze ptrzeznaczony na dawanie pieniedzy potzrebujacym, glownie kalekom i ludziom bardzo podeszlym wieku. Juz pare razy widzielismy jak pod restauracjami ustawiaja sie biedni ludzie i kelnerzy wynosza im resztki jedzenia w reklamowkach. Szokujace jest to w jak krotkim czasie to jedzenie jest pochloniete. Czasami ludzie mieszkajacy tutaj tez daja zebrzacym drobne grosze, ale czesto traktuja ich jak ludzi gorszej kategorii, patrza na nich ale ich nie widza, nie zwracaja na nich uwagi, lezacy na ulicy czlowiek (nie wiadomo czy zyje) nie wzbudza emocji wsrod osob ktore go mijaja. Ludzie umieja nioe widziec, nie chca widziec, my chyba tak nie potrafimy i jest nam przez to trudno,choc nabieramy juz pewnej tolerancji w tym temacie. Chcialabym kazdego z tych ludzi szanowac, miec dla kazdego z nich cierpliwosc, naprawde staram sie, ale czasami jest to bardzo trudne. Dla mnie pobyt w Etiopii to tez wielka lekcja pokory. Mysle, ze wiekszosc turystow patrzy inaczej na swoj swiat po powrocie z Etiopii, nic nie jest juz takie same. 
znalezlismy sie na przedgorzu Gor Siemen, na wysokosci 3000m i powiem tak: widoki super, pot lal sie strumieniami (Aniu Sz- duzo potu, jak pod Rysami:) a najwazniejsze jest to, ze udal;o nam sie zobaczyc malpy.
Szlismy niezla procesja: my, przewodnik z biura, przewodnik lokalny, napotkane dzieci od 3do 5. Wokol nas wielka przestrzen, wielkie gory, ekspozycje przyprawiajace o zawrot glowy i malpy, tylko czemu tak daleko? zawsze jak kupujemy talka wycieczke, ktora ma nam pozwolic zobaczyc z bliska dzikie zwierzeta, wiemy, ze to nie jest zoo i roznie moze byc, ale zawsze mamy nadzieje, ze podejdziemy blisko i tak tez bylo tym razem.Po paru godzinach chodzenia widzielismy pare stad, ale daleko, wreszcie pewne stado bylo w takim miejscu, ze moglismy podejsc blizej, na okolo 50m, Niestety malpy te byly bardzo plochliwe i nie moglismy dlugo cieszyc sie tym wspanialym widokiem. Malpy same w sobie piekne, przywodca, jak to zwykle bywa, postraszyl nas i uciekl. Inne stada ktore widzielismy byly o wiele dalej i jak to zwykle w malpim swiecie bywa wiele sie dzialo- malpie wyglupy mlodych i dostojenstwo starszych osobnikow.
Podobala nam sie bardzo ta wycieczka, choc pot zalewal oczy, Adrian cos narzekal, czy zawsze w pazdzierniku on musi pod takie gory podchodzic? Ja tam od wrzesnia mam pod gore i nie narzekam:)
Po drodze w gory znowu mijalismy wiele wiosek i chtek, tlumy ludzi na drogach, bo dzis sobota, ludzie szli do kosciola.
Pare km za Gonder znajduje sie wioska etiopskich zydow- Felaszy. Pozostalo zaledwie pare rodzin, ktore sprzedaja pamiatki w wwiosce. Prawie cala wies emigrowala do Izraela, ktory 2 razy zorganizowal dla nich transport. Szczerze mowiac dla nas odwiedzenie tej wioski to mala atrakcja, ktos narobil wokol niej szumu, umiescil info o niej w przewodnikach i zrobil atrakcje turystyczna, dla nas watpliwa, wszystko to kwestia gustu. Dlatego tez, przez wioske przejechalismy w oblokach kurzu i nie zatrzymalismy sie nawet na 5 min.
Nasz przewodnik lokalny chodzil na boso, byl to widok niesamowity, tym bardziej, ze bardzo czesto nasze szlaki prowadzily po kamienistych szlakach i sciezkach i nasze stopy momentami czuly wiele, choc mielismy na nich buty.
Pomimo tego, ze pani w biurze zaznaczyla, ze nie musimy juz nic doplacac,postanowilismy dac lokalnemu przewodnikowijeszcze 10 br do20 ktore dostal od przewodnika z agencji. To nie jest duza suma, ale wygladal na bardzo zadowolonego. Powioem rtak, nie jestesmy w stanie dawac kasy kazdemu proszacemu, a jest ich kilkudziesieciu dziennie, ale tez nie potrafimy nie dawac nbikomu. Codzienneie mamy maly budze ptrzeznaczony na dawanie pieniedzy potzrebujacym, glownie kalekom i ludziom bardzo podeszlym wieku. Juz pare razy widzielismy jak pod restauracjami ustawiaja sie biedni ludzie i kelnerzy wynosza im resztki jedzenia w reklamowkach. Szokujace jest to w jak krotkim czasie to jedzenie jest pochloniete. Czasami ludzie mieszkajacy tutaj tez daja zebrzacym drobne grosze, ale czesto traktuja ich jak ludzi gorszej kategorii, patrza na nich ale ich nie widza, nie zwracaja na nich uwagi, lezacy na ulicy czlowiek (nie wiadomo czy zyje) nie wzbudza emocji wsrod osob ktore go mijaja. Ludzie umieja nioe widziec, nie chca widziec, my chyba tak nie potrafimy i jest nam przez to trudno,choc nabieramy juz pewnej tolerancji w tym temacie. Chcialabym kazdego z tych ludzi szanowac, miec dla kazdego z nich cierpliwosc, naprawde staram sie, ale czasami jest to bardzo trudne. Dla mnie pobyt w Etiopii to tez wielka lekcja pokory. Mysle, ze wiekszosc turystow patrzy inaczej na swoj swiat po powrocie z Etiopii, nic nie jest juz takie same.
Zdjęcia (6)
Komentarze (0)
Zasoby: 
34.582 
22.046 
1.100.691 
3.423 
